Blagica Dicic, sağlık durumu günden güne kötüye giden 92 yaşında Sırp bir kadın. Kosova’nın doğu kesimindeki dağlık alanda, biz zamanlar Sırp azınlığın yaşadığı bir köyde hayatını sürdürmeye çalışıyor.
Dicic’in oğulları da Vaganesh adlı köyü terk edenlerden. Yaşlı kadın, büyük oğlunu en son ne zaman gördüğünü hatırlamazken, küçük oğlunun nadiren ziyarete geldiğini söylüyor.
Oysa şimdi yanlız değil. ‘Yeni evladım’ dediği Arnavut asıllı 54 yaşındaki Fadıl Rama ile Dicic’in ana-oğul ilişkisi Kosova’daki bir dönem hayatlara mal olan etnik çatışmaların azaldığını gösteren en güzel örneklerden.
Komşu köyde manav işleten Rama’yı çocukluğundan bu yana tanıyan Sırp kadın, 1990’ların sonundaki savaş döneminde dahi Rama’nın köyündeki çocuklara şeker dağıtmayı ihmal etmemiş. 1998’de başlayan ve 1999’da NATO’nun hava harekatı ile sona eren Kosova Savaşı’nda 8 bini Arnavut, 10 binden fazla Kosovalı öldürülmüş, 800 bine yakını Arnavut olmak üzere 1 milyonun üzerinde farklı etnik gruplardan Kosovalı topraklarını terk etmişti.
Savaştan önce 200’den fazla kişiye ev sahipliği yapan köy şimdi ıssız. Bakımsızlıktan yıkılmakta olan bir evde yaşayan Dicic ise başka yere göç etmemekte ısrarcı. Şimdi şevkat ve ilgi gösterme sırasının kendinde olduğunu söyleyen Arnavut Rama: “Yalnız kaldığını duyunca çok üzüldüm. İyilkle bize yaptığı iyiliklerin karşılığını verebileceğimi düşündüm” diyor.
Yaşlı kadına yemek getirip, bakımını üstlenen Rama, siyasetin Müslümanlarla Hristiyanlar arasına giremediğini ifade ediyor. “Ne Belgrad ne Priştine’nin politikalarıyla ilgileniyoruz. Çünkü biz her zaman birbirimize destek olduk” diyen Rama ekliyor: “Onu asla yalnız bırakmayacağım”.
