Anlaşma, Avrupa Birliği üyesi olmayan bir ülkenin bir AB ülkesi adına göçmen kabul etmesinin ilk örneği oldu.
Arnavutluk’ta milletvekilleri, İtalya ile Adriyatik Denizi üzerinden İtalya’ya gitmek isteyen göçmenler için işleme merkezleri inşa edilmesini öngören göç anlaşmasını onayladı.
Anlaşma, Avrupa Birliği üyesi olmayan bir ülkenin bir AB ülkesi adına göçmen kabul etmesinin ilk örneği oldu.
140 sandalyeli parlamentodaki 77 milletvekili, İtalya’nın Arnavutluk’ta iki kamp kurmasını öngören anlaşma lehinde oy kullandı.
Arnavutluk Başbakanı Edi Rama, parlamento oylamasının ardından sosyal medya hesabından “Arnavutluk, AB üyesi bir devlet gibi davranmayı seçerek İtalya ile birlikte duruyor. Hiçbir ülke böyle bir zorluğu tek başına çözemez. Yalnızca daha güçlü, daha cesur ve daha egemen, kendine sadık bir Avrupa bunu başarabilir” yorumunu yaptı.
Her iki kamp da Arnavutluk’un kuzey Adriyatik kıyısında inşa edilecek. Kamplardan birinde göçmenler varışta incelenecek, diğerinde ise sığınma başvuruları işleme alınırken kalacak. Değerlendirme sonrası göçmenlerin ya İtalya’ya girmelerine izin verilecek ya da ülkelerine geri gönderilecek.
Anlaşma, Arnavutluk’un güvenliği, ülkenin en önemli gelir kaynaklarından turizm sektörü ve göçmen hakları üzerindeki olumsuz etkilerinden korkanların eleştirilerine hedef oldu.
Oylama sırasında parlamento önünde protesto yapan aktivist Arilda Lleshi, “Göçmen işleme merkezleri inşa edildikten sonra bu (turistik bölge) bir daha eskisi gibi olmayacak. Bunların (göçmen merkezlerinin) tüm bölge için bir güvenlik sorunu olacağına inanmak için nedenlerimiz var” dedi.
Ana muhalefetteki Demokrat Parti, Arnavutluk topraklarındaki egemenlik ve devlet yetkilerini başka bir ülkeye devrederek anayasayı çiğnediği iddiasıyla Anayasa Mahkemesi nezdinde itirazda bulunmuştu.
Anayasa Mahkemesi geçen ay iddiaları reddederek anlaşmaya yeşil ışık yaktı.
Avrupa Komisyonu da, anlaşmanın AB yasalarını ihlal etmediğini bildirdi.
İnsan hakları uzmanları, İtalyan mahkemelerinin başka bir ülkede ağırlanan kişilerin sığınma taleplerini veya gözaltı kararlarına karşı yapılan itirazları hızla işleme koymasının zor olabileceği ve uzun prosedürlerin göçmenler üzerinde haksız bir yük oluşturabileceği uyarısında bulunuyor.